1911 do 1939
Kinowych wspomnień czar

Pierwszy publiczny pokaz jak wówczas określano kinematografu, odbył się w Chojnicach w 1911 r. Starsi mieszkańcy doskonale pamiętają budynek przy obecnym Placu Niepodległości 5. Prawie wszyscy  przechodzący obok nie mają pojęcia, że to właściwie w tym miejscu  narodził się przybytek X muzy (1913 r.)

mimo, iż wcześniej pokazy odbywały się w innej części miasta. Kino powstało w przebudowanym magazynie należącym do Gustawa Wilke i zostało wydzierżawione Karolowi Jahrowi. (Szerzej historię kinematografii w Chojnicach opublikowała w Zeszytach Chojnickich (19/2004) Hanna Rząska. Po połączeniu Pomorza z Polską w 1920 r. kino zmieniało właścicieli. Nazywało się ?Metropol? Kolejny właściciel Paweł Krzyżniewski przemianował na ?Nowości? a od 1937 r. ?LUX?.

Pierwszy film dźwiękowy udostępniony został mieszkańcom miasta 9 kwietnia 1932 r. Był to film ?Dziesięciu z Pawiaka? z ówczesną czołówką aktorów polskich. Podczas okupacji kino należało do Niemca Rotta i udostępniane było wyłącznie publiczności niemieckiej. Budynek po wojnie został upaństwowiony i do czasu likwidacji kino funkcjonowało jako ?Pomorzanin?. Dopiero w 1941 r. przy obecnej ulicy Młyńskiej 2 powstało z przebudowanej sali tanecznej hotelu ?Engel? drugie kino.

Po modernizacji i przebudowie w późniejszych latach nosi nazwę ?Kosmos?. (W budynku dawnego kina rozpoczęły się prace rozbiórkowe realizowane przez nowego właściciela obiektu. Państwo Łucja i Krzysztof Reslerowie planują tam postawić nowy pięciopoziomowy budynek usługowo - handlowy. Na zdjęciu stan z 29 grudnia 2017 r.). Pod koniec lat sześćdziesiątych rozpoczęto budowę kinoteatru , a w 1970 r. kierowanie obiektem objął długoletni kierownik ?Kosmosu? Józef Słomiński.

Seanse cieszyły się sporym zainteresowaniem. Wspomina Józef G. z Chojnic. - W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych  długie kolejki przed kasami biletowymi były zjawiskiem normalnym. Często liczbę chętnych ograniczała liczba miejsc na sali kinowej. Dotyczyło to wszystkich seansów: o 15.30, 17:45 i 20:00. Kto nie miał szczęścia próbował nazajutrz. Ogromną popularnością cieszyły się tzw. ?poranki? ze składanka bajek krótkometrażowych. Prawie zawsze w niedzielny ranek zobaczyć można było filmy animowane, których dzisiaj próżno szukać w jakiejkolwiek stacji telewizyjnej.

Istniały w Chojnicach również kina zakładowe. Było to otwarte w latach pięćdziesiątych ?Kolejarz? przy ulicy Warszawskiej, którym zarządzał Konrad Megier. Kino to służyło jako sala widowiskowa dla innych okazjonalnych imprez. Odbywały się tam walki bokserskie jak i koncerty zespołów  młodzieżowych. Mówi Józef G. ? "Do dzisiaj darzę to miejsce sentymentem, gdzie z wypiekami na twarzy oglądałem zmagania z ?Fantomasem? przygody ?Czarnego Tulipana? ?Fifi Piorko? czy uroczej ?Angeliki wśród piratów? Co ciekawe, że szlachetny i dzielny Winnetou mówił po...niemiecku. Prawdziwym wydarzeniem dla nas młokosów była wyprawa do kina ?Mewa? istniejącego w świetlicy Zakładów Rybnych pod kierownictwem Franciszka Pelplińskiego.

To tutaj po raz pierwszy w życiu zobaczyłem pierwszy film z wytwórni Walta Disneya pt: ? Śpiąca królewna? który mimo upływu tylu lat wrył się w pamięć i budzi miłe wspomnienia". Zostało zamknięte na początku lat 70 - tych. Przywołuję klimat tamtych sal kinowych, którego próżno szukać w dzisiejszych czasach. Tamte sale kinowe miały ?duszę? coś nieuchwytnego co trudno sformułować, gdzie po dzwonku gasły światła a ekran przenosił w inny wymarzony świat, jakże daleki a zarazem bliski. Kina te utraciły widownie po rozpowszechnieniu się telewizji satelitarnej jak i ekspansji wideo. Cóż, zmieniają się czasy i obyczaje?a sentyment pozostaje.

(red) fot. archiwum